Polska Rada Ekumeniczna (PRE) to organizacja ekumeniczna, którą założono w 1946 roku, jako kontynuację wcześniejszego ruchu ekumenicznego, sięgającego czasów przed II wojną światową. Zrzesza ona siedem Kościołów: Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny, Kościoły protestanckie oraz starokatolickie. Jednym z głównych celów PRE jest dążenie do pełnej wolności religijnej oraz zbliżenie między różnymi wyznaniami chrześcijańskimi. W sferze historycznej, Rada zainicjowała regularne spotkania już w 1940 roku, a powstanie Tymczasowej Rady Ekumenicznej miało miejsce w 1942 roku. W 1944 roku przedstawiciele niekatolickich Kościołów podpisali „Konfesję Polską”, a w 1946 formalnie utworzono Chrześcijańską Radę Ekumeniczną. W następnych latach organizacja zmagała się z różnymi wyzwaniami, w tym z represjami ze strony PRL. W trakcie swej historii, Rada nawiązała relacje z Kościołem katolickim, a także podjęła współpracę z innymi instytucjami religijnymi. W 2000 roku, Rada i Kościoły podpisały dokument uznający sakrament chrztu jako symbol jedności, choć Kościół Baptystów nie wziął w tym udziału. Struktura PRE obejmuje zarząd, który należy do różnych denominacji, z obecnym prezesem, bp. Andrzejem Malickim, na czele. Organizacja angażuje się w działalność ekumeniczną, dokumentując historie współpracy, jak również prowadząc wspólne projekty, w tym nabożeństwa radiowe. Ciekawostką jest, że w 1983 r. podczas pielgrzymki Jana Pawła II doszło do pierwszego spotkania z przedstawicielami PRE, co świadczy o rosnącej ważności ekumenizmu w Polsce. Rada zasłynęła też z krytyki swojego wsparcia dla opisanej w historii PRON. Działania PRE przyczyniają się do wzmacniania relacji między różnymi Kościołami, a także do promowania dialogu międzywyznaniowego w Polsce.