Pomnik Bohaterów Getta w Warszawie

Pomnik Bohaterów Getta, zlokalizowany na warszawskim Muranowie, upamiętnia mieszkańców warszawskiego getta i ich walkę podczas powstania w 1943 roku. W historię miejsca wpisane są Koszary Artylerii Koronnej, istniejące w latach 1784-1792, które po II wojnie światowej stały się siedzibą warszawskiego Judenratu. Pierwszy pomnik został odsłonięty w 1946 roku jako skromna tablica z napisem w trzech językach, symbolizująca krew przelaną w walce. W 1948 roku odsłonięto większy monument, który zaprojektował rzeźbiarz Natan Rapaport. Ma on formę trapezoidalnego bloku o wysokości około 11 metrów i nawiązuje do kształtu muru getta oraz Ściany Płaczu w Jerozolimie. Centralnym elementem jest płaskorzeźba „Walka”, przedstawiająca żydowskich bojowców w ekscytujących pozach, a obok niej znajduje się płaskorzeźba „Pochód na zagładę”, ukazująca cierpienia Żydów. Pomnik wykonano z bazaltu skandynawskiego, zamówionego przez Niemców, ale po wojnie nabytego przez żydowskie organizacje. Pomnik zyskał uznanie jako jeden z najważniejszych monumentów w powojennej Europie. Warto wspomnieć o historycznym geście kanclerza Niemiec Willy'ego Brandta, który uklęknął przed pomnikiem w 1970 roku, oraz o hołdzie złożonym przez Jana Pawła II w 1983 roku. W 2019 roku plac wokół pomnika zyskał nazwę placu Bohaterów Getta Warszawskiego. Kopia pomnika znajduje się również w Instytucie Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu Jad Waszem w Jerozolimie.