Pomnik Grunwaldzki w Krakowie

Cokół pomnika Grunwaldzkiego, wzniesionego w Krakowie w 1910 roku z okazji pięćsetnej rocznicy bitwy pod Grunwaldem, jest ważnym symbolem polskiej historii i kultury. Z fundacji Ignacego Jana Paderewskiego, pomnik zaprojektowany przez Antoniego Wiwulskiego i Franciszka Blacka przedstawia konnego Władysława Jagiełłę, który trzyma miecz i uzdę. Pomnik był liczący ponad 13 metrów wysokości, a jego cokół wykonany z granitu sprowadzonego ze Szwecji podkreślał monumentalny charakter budowli. Pierwotna wersja pomnika została zniszczona przez nazistów w 1939 roku, jednak w 1976 roku zrekonstruowano go według projektu Mariana Koniecznego, wprowadzając pewne modyfikacje w pozycji króla. Wschodnia strona pomnika przedstawia rycerza i jego giermka zbierających krzyżackie chorągwie, a na południowej znajduje się figura księcia litewskiego Witolda. Od strony zachodniej przedstawiono wojownika litewskiego prowadzącego jeńca. Ciekawe jest, że do transportu figury użyto śmigłowca, a całą akcję transmitowała telewizja. Pomnik to nie tylko element architektoniczny, ale również ważny znak pamięci narodowej, poświęcony żołnierzom Armii Krajowej, upamiętniony Kamieniem Wiary i Niepodległości. Dodatkowo, wkomponowano przed pomnikiem Grób Nieznanego Żołnierza, co nadaje mu jeszcze większą rangę symboliczną. Po wojnie podjęto decyzję o odbudowie monumentu, a w 2010 roku odbyły się obchody 600-lecia bitwy oraz 100-lecia odsłonięcia pomnika. W 2016 roku przeprowadzono kompleksową renowację, co świadczy o trwałej wartości kulturowej tego miejsca w historii Polski. Pomnik Grunwaldzki, poprzez swoje skomplikowane dzieje, zyskał status znaku narodowego, łączącego pokolenia Polaków wokół pamięci o historycznych zwycięstwach.