Pomnik Syreny w Warszawie

Pomnik Syreny, zlokalizowany na Rynku Starego Miasta w Warszawie, powstał w latach 1851–1855 jako część budowy pierwszego nowoczesnego wodociągu w mieście, zaprojektowanego przez Henryka Marconiego. Rzeźba została stworzona przez artystę Konstantego Hegla, odlaną w cynku w warszawskim zakładzie Karola Juliusza Mintera. Syrena ukazana jest jako meluzyna wynurzająca się z fal, z mieczem w uniesionej ręce i tarczą w drugiej. Pomnik był wielokrotnie przekształcany i przenoszony; w 1855 roku zainstalowano go pośrodku basenu na rynku, a później w 1913 roku przeniesiono na Mariensztat. W 1929 roku posąg znalazł się na terenie Klubu Sportowego „Syrena”. Podczas II wojny światowej przetrwał zniszczenia, lecz został uszkodzony. Po wojnie rzeźbę odrestaurowano, a w 1951 roku przeniesiono do Centralnego Parku Kultury. W wyniku wandalizmu podjęto decyzję o przeniesieniu Syreny z powrotem na Stare Miasto, a w 1999 roku odsłonięto ją na nowym cokole w granitowym basenie. W 2008 roku oryginalna rzeźba została zastąpiona kopią, a oryginał trafił do Muzeum Historycznego m.st. Warszawy. Pomnik jest nie tylko istotnym elementem warszawskiego krajobrazu, ale także symbolizuje tożsamość stolicy i jest kluczowym odniesieniem w kulturowych przedstawieniach warszawskiej Syreny, wpływając na jej reprezentacje w sztuce i literaturze.