Równina Bielska

Równina Bielska, znana także jako Wysoczyzna Bielska, to mezoregion we wschodniej Polsce, stanowiący część Niziny Północnopodlaskiej, o powierzchni około 2800 km². Charakteryzuje się falistą powierzchnią, w której dominują wzgórza kemowe z czasów recesji zlodowacenia warciańskiego. Region ten sąsiaduje z Doliną Górnej Narwi, Wysoczyzną Drohiczyńską oraz Wysoczyzną Wysokomazowiecką. Główną rzeką przepływającą przez ten obszar jest Narew, a także Bug. Krajobraz regionu, mimo że w dużej mierze rolniczy, charakteryzuje się unikalnym środowiskiem naturalnym, pełnym kompleksów lasów oraz jezior i bagien, które sprzyjają różnorodności biologicznej. Obszar ten ma wysokie walory przyrodnicze, zarówno na skalę krajową, jak i europejską. Wschodnia część Równiny Belskiej to wielki kompleks leśny Puszczy Białowieskiej, gdzie znajduje się Białowieski Park Narodowy, uznawany za skarb naturalny Polski. Region obfituje w cenną florę i faunę, w tym wiele chronionych i rzadkich gatunków, co sprawia, że obszar cechuje się dużą bioróżnorodnością oraz wysokim stopniem naturalności. Struktura użytkowania gruntów sprzyja biologicznej aktywności, dominującymi są łąki, pastwiska, lasy i wody, co w połączeniu z czystym powietrzem i niskim poziomem zanieczyszczeń czyni ten region wyjątkowym miejscem. Główne miasto obszaru to Bielsk Podlaski, które stanowi lokalne centrum kultury i historii. Równina Bielska to nie tylko ważny rejon rolniczy, ale także miejsce o znaczeniu przyrodniczym, cennych walorach kulturowych oraz atrakcyjnych aspektach historycznych, przyciągające turystów i miłośników przyrody.