Równina Tarnobrzeska

Równina Tarnobrzeska, znana również jako Równina Rozwadowska, to mezoregion fizycznogeograficzny położony w południowo-wschodniej Polsce, w północnej części Kotliny Sandomierskiej. Region ten graniczy z Niziną Nadwiślańską, Doliną Dolnego Sanu, Płaskowyżem Kolbuszowskim oraz Doliną Dolnej Wisłoki. Równina jest równiną uformowaną z piasków rzecznych, które w wyniku procesów naturalnych uległy wydmienieniu. Podłoże Równiny Tarnobrzeskiej kryje utwory mioceńskie, w tym bogate złoża siarki, co miało kluczowe znaczenie dla industrializacji regionu od lat 50. XX wieku, kiedy to odkryto te złoża. Powstało wtedy Tarnobrzeskie Zagłębie Siarkowe, które przyczyniło się do rozwoju Tarnobrzeskiego Okręgu Przemysłowego. W regionie zachowały się fragmenty Puszczy Sandomierskiej, obejmujące obszary leśne z dominującymi borami sosnowymi oraz występującymi lasami mieszanymi i łęgowymi. Główne rzeki to Trześniówka i Łęg, które są dopływami Wisły. Tarnobrzeg, z którego nazwa regionu się wywodzi, stanowi ważne centrum miejskie, a na granicy regionu znajduje się również Stalowa Wola. Interesującym aspektem regionu jest jego historia związana z przemysłem siarkowym, który znacząco wpłynął na lokalną kulturę i architekturę, widoczną w pozostałościach przemysłowych. Region ten jest również miejscem o bogatym dziedzictwie naturalnym, które przyciąga turystów i badaczy zainteresowanych historią geologiczną i przyrodniczą tego obszaru.