Ratusz w Chełmnie

Ratusz w Chełmnie to jeden z najcenniejszych zabytków polskiego renesansu, wzniesiony pod koniec XIII wieku jako gotycki budynek. W jego pierwszej fazie budowy mieściły się w nim m.in. waga miejska i sala obrad rajców. W latach 1567-1572 ratusz został gruntownie przebudowany, co doprowadziło do powstania więzienia, sali sądowej i sklepów. W wieży, która powstawała w latach 1584-1596, w roku 1721 nałożono barokowy hełm. Ostatnia większa rozbudowa miała miejsce w latach 1884-1887 według projektu T.W. Hermanna, a w budynku umieszczono drugie piętro. Po II wojnie światowej ratusz przeszedł proces restauracji, a w 1983 roku stał się siedzibą Muzeum Ziemi Chełmińskiej, które organizuje wystawy, koncerty i obchody uroczystości państwowych. Architektonicznie, ratusz wyróżnia się wysoką, trzykondygnacyjną bryłą na planie prostokąta, z charakterystycznymi elementami zdobniczymi, takimi jak portale z flankującymi kolumnami, rustykowana opaska i bogato zdobiona attyka. Centralną część dachu zdobi czworoboczna wieża z barokowym hełmem, a na zachodniej ścianie można znaleźć dawną miarę wzorcową dla państwa krzyżackiego, tzw. pręt chełmiński, o długości 432,5 cm. Ratusz, miejscem historycznych obrad i spotkań, jest także ważnym punktem kulturalnym Chełmna, przyciągającym turystów i mieszkańców, którzy mogą podziwiać jego historię i architekturę. Wpisany do rejestru zabytków w 1929 roku, odzwierciedla bogatą historię regionu oraz jego przeszłość renesansową i gotycką.