Rezerwat przyrody Las Warmiński im. prof. Benona Polakowskiego, utworzony w 1982 roku w województwie warmińsko-mazurskim, ma na celu ochronę obszarów leśnych o naturalnym charakterze oraz ekosystemów wodnych, w tym rzeki Łyny i jezior. Powierzchnia rezerwatu wynosi 1819,72 ha, a jego teren charakteryzuje się morenowym ukształtowaniem z podmokłymi zagłębieniami. Flora rezerwatu jest bogata, w tym starodrzewy sosnowe i dębowe, a także rośliny chronione, jak czosnek niedźwiedzi czy konwalia majowa. Rezerwat stanowi habitat dla licznych gatunków grzybów, porostów oraz zwierząt, w tym rzadkich ptaków takich jak bielik czy orlik krzykliwy. Historia tego obszaru sięga epoki kamienia, gdy osiedlali się tam myśliwi. W ciągu wieków, tereny te przyciągały różne kultury, w tym plemiona pruskie, germańskie i Słowian, co wpłynęło na ich rozwój i przemiany. Średniowieczne osadnictwo niemieckie oraz działalność zakonu krzyżackiego spowodowały znaczące przekształcenia krajobrazu, w tym karczowanie lasów. W XX wieku nastąpiły procesy wyludnienia, a w lasach realizowano programy zalesiania i renaturalizacji. Ciekawostką jest pamiątkowy głaz z 2013 roku, upamiętniający prof. Polakowskiego oraz liczne zabytki archeologiczne, które przypominają o bogatej historii tego obszaru. Rezerwat, obok funkcji ochronnej, pełni również rolę edukacyjną i turystyczną, stając się miejscem przyciągającym miłośników przyrody oraz badaczy zajmujących się naturalnym dziedzictwem regionu.