Rezerwat przyrody Segiet

Rezerwat przyrody Segiet, położony na Srebrnej Górze w obrębie Garbu Tarnogórskiego, został utworzony w 1953 roku w celu ochrony fragmentu naturalnego lasu bukowego z domieszką innych gatunków drzew. Zajmuje powierzchnię 92,29 ha, a jego otulina liczy 142,14 ha. Na terenie rezerwatu występują trzy zespoły leśne: kwaśna buczyna niżowa, ciepłolubna buczyna storczykowa oraz żyzna buczyna, co przyczyniło się do urozmaiconej flory, w tym wielu gatunków storczyków oraz roślin chronionych, takich jak lilia złotogłów czy orlik pospolity. Rezerwat jest również habitatem dla wielu gatunków nietoperzy, co związane jest z bogatym systemem podziemnych szybów i chodników, stanowiących największe zimowisko nietoperzy na Górnym Śląsku. Obszar ten był świadkiem intensywnej historii górnictwa, które miało miejsce od XII do XX wieku, a pozostałości po tym okresie, jak leje i zapadliska, można znaleźć w okolicy. Niestety, rezerwat zmaga się z licznymi zagrożeniami, takimi jak budowa kompleksu sportowo-rekreacyjnego Dolomity Sportowa Dolina, która prowadzi do wycinki Lasu Segieckiego oraz antropopresji na tereny chronione. W szczególności negatywne skutki inwestycji dotyczą populacji nietoperzy, które mogą utracić źródła pokarmowe oraz miejsca żerowania. Ochrona tego obszaru jest niezbędna, aby zachować jego bogactwo przyrodnicze oraz historyczne. Segiet został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2017 roku, jako część Kopalni rud ołowiu, srebra i cynku, co podkreśla jego wartość zarówno przyrodniczą, jak i kulturową. W 2023 roku obszar rezerwatu oraz jego otulina zostały powiększone, co stanowi ważny krok w kierunku ochrony tego cennego ekosystemu.