Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes w Rudzie Śląskiej-Kochłowicach

Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes w Rudzie Śląskiej-Kochłowicach to jednonawowy kościół w stylu późnobarokowym, wybudowany w 1806 roku. Posiada charakterystyczną architekturę, której długość wynosi 31 metrów, a szerokość 10,5 metra. Świątynia orientowana jest na osi wschód-zachód, z wejściem od zachodu. W jej wnętrzu znajduje się prezbiterium, które jest niższe i węższe od nawy głównej i prowadzi do kwadratowej zakrystii. Ściany nawy i prezbiterium mają przyścienne filary z profilowanymi narożnikami, a sklepienie jest ceglane, podparte na gurtach. Na kościół można wejść przez kruchtę oraz przez boczne wejście od północy. Elewacja zewnętrzna charakteryzuje się cokłem, gzymsem koronującym i podziałami ramowymi, a także dwiema kondygnacjami o różnych szerokościach. Wieża świątyni została wyposażona w zegar i ma kopulasty hełm z latarnią i krzyżem. W dniu 19 grudnia 2008 roku kościół został ogłoszony Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes przez arcybiskupa katowickiego Damiana Zimonia, a przedmiotem kultu stała się grota lurdzka, poświęcona 8 grudnia 1904 roku. Kościół został konsekrowany 26 października 1806 roku przez księdza proboszcza kanonika Jerzego Przybyłę, a jego budowę sfinansował hrabia Łazarz Henckla von Donnersmarcka wraz z żoną, w miejscowym kamieniu. Budowniczym świątyni był pan Hoffman z Rybnika. W kościele znajduje się bogate wyposażenie, w tym barokowo-klasycystyczna ambona z baldachimem i barokowa kamienna chrzcielnica, obie z XVIII wieku, oraz kamienne chrzcielnice w stylu późnobarokowym w kruchcie. Sanktuarium jest najstarszym kościołem w Rudzie Śląskiej, a jego duże znaczenie religijne i historyczne przyciąga wiernych oraz turystów, co czyni je istotnym miejscem kultu i ważnym elementem lokalnej kultury.