Schronisko pod Rysami

Schronisko pod Rysami, znane również jako Chata pod Rysmi, znajduje się w Dolinie Żabiej Mięguszowieckiej w Tatrach Wysokich, na wysokości 2241 m n.p.m., co czyni je najwyżej położonym schroniskiem w Tatrach. Chociaż chata jest czynna tylko od 16 czerwca do 31 października, przyciąga wielu turystów dzięki swojemu unikalnemu położeniu i pięknym widokom. Nie ma dostępu drogowego ani wyciągów; schronisko zaopatrywane jest przez tragarzy lub turystów. Obiekt zasilany jest energią słoneczną, a woda pochodzi z roztopionego śniegu lub pobliskiego strumyka. W środku znajdują się jadalnia, bufet oraz poddasze z miejscami noclegowymi, w tym ciekawą atrakcję - kabinę toaletową zawieszoną nad przepaścią. Historia schroniska sięga końca XIX wieku, kiedy to po raz pierwszy powstał pomysł jego budowy. Mimo wielu niepowodzeń i sprzeciwów, budowa rozpoczęła się w 1931 roku, a schronisko otwarto w 1933 roku. Zbudowane z granitu, miało 24 miejsca noclegowe i charakteryzowało się klasyczną architekturą górską. Obiekt kilkukrotnie modernizowano i remontowano z powodu zniszczeń spowodowanych lawinami. Przebudowa, zakończona w 2013 roku, wprowadziła nowoczesne rozwiązania i przystosowała budynek do nowych wyzwań klimatycznych. Specjalnym punktem zainteresowania jest przeszłość schroniska podczas II wojny światowej, kiedy to służyło jako schronienie dla uciekinierów. Ciekawostką jest również związana z nim historia lokalnych inicjatyw i prób zmiany nazwy na cześć Lenina, co nigdy nie zostało zrealizowane. Szlaki turystyczne prowadzące do schroniska są popularne, a czas przejścia od Szczyrbskiego Jeziora zajmuje około 1 godziny 45 minut. Schronisko pod Rysami pozostaje ważnym punktem na mapie turystycznej Tatr, łącząc piękno górskiej architektury z bogatym dziedzictwem kulturowym.