Skarżysko-Kamienna

Stacja kolejowa Skarżysko-Kamienna, zlokalizowana w województwie świętokrzyskim, rozpoczęła swoją działalność w 1885 roku. Zbudowana w ramach linii Iwangorodzko-Dąbrowskiej, obecnie pełni funkcję dworca regionalnego i jednego z większych węzłów towarowych w Polsce. Historycznie zaistniała jako stacja II klasy, z parowozownią i warsztatami, a jej nazwa Skarżysko przyjęła się w 1897 roku. Stacja obsługuje dwie linie kolejowe - nr 8 (Warszawa Zachodnia – Kraków Główny) i nr 25 (Łódź Kaliska – Dębica), z elektryfikacją oraz dwutorowością na większości tych odcinków. Architektonicznie, budynek dworca przetrwał I wojnę światową, kiedy to został spalony; został jednak odbudowany w podobnym stylu i pełni swoją funkcję do dzisiaj, oferując pasażerom całodobową poczekalnię oraz punkty sprzedaży biletów. Stacja ma trzy perony, a dostęp do nich zapewniają kładki oraz przejścia w poziomie szyn. Dodatkowo, Skarżysko-Kamienna jest znane z rozbudowanej struktury stacji rozrządowej, która przeszła modernizację w latach 80. XX wieku, przekształcając się w stację jednego kierunku. To nietypowe rozwiązanie wśród głównych węzłów kolejowych w Polsce, wprowadziło także bardziej automatyzowane systemy sterowania ruchem. W zakresie komunikacji, dworzec znajduje się w dogodnej lokalizacji z bezpłatnym parkingiem i sąsiednim dworcem autobusowym, co wspiera regionalny transport. Ciekawostką jest to, że stacja była jednym z dwóch węzłów kolejowych na obszarze, w którym połączenia towarowe odgrywają kluczową rolę w transporcie krajowym. Historie związane z koleją w Skarżysku-Kamiennej i jej znaczenie dla lokalnej gospodarki oraz transportu czynią z niej nie tylko punkt komunikacyjny, ale także symbol rozwoju regionu.