Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, będący jedną z dwóch narodowych scen dramatycznych w Polsce, ma swoją historię sięgającą lat 80. XVIII wieku. Jego założenie inicjowali poseł krakowski Feliks Oraczewski oraz aktor Mateusz Witkowski, który uzyskał zgodę na organizację wystawień teatralnych, co miało miejsce w pałacu Spiskim przy Rynku Głównym. W 1799 teatr przeniesiono do obecnej lokalizacji u zbiegu ul. Jagiellońskiej i placu Szczepańskiego, gdzie zyskał na popularności dzięki dyrekcji Jacka Kluszewskiego. Teatr stał się miejscem ambitnych przedstawień, w tym dramatów Szekspira i romantycznych. W ciągu swojej historii przyciągał wiele znakomitych twórców, takich jak Helena Modrzejewska, Andrzej Wajda czy Konrad Swinarski. Choć w latach XX wieku teatr przeszedł trudne chwile, w tym przenosiny do nowego gmachu i przebudowy w stylu secesji, po II wojnie światowej jego działalność została wznowiona, a repertuar przekształcono w zgodzie z nowymi trendami literackimi, w tym socrealizmem. Po 1954 roku teatr znów stał się samodzielny, a w 1991 roku uzyskał status teatru narodowego. Współczesność to czas innowacyjnych przedsięwzięć, jak fundacja wspierająca sztukę i warsztaty dla młodych twórców. W budynku teatru znajduje się także Muzeum Interaktywne, co podkreśla jego rolę w edukacji kulturalnej. Ciekawostką jest, że teatr od 2009 do 2019 roku był jedynym polskim przedstawicielem w Europejskiej Sieci Teatrów Mitos21, łączącym najważniejsze sceny teatralne Europy.