Statua Matki Bożej na Ostrowie Tumskim

Statua Matki Bożej z Dzieciątkiem, znana jako pomnik Maryi Niepokalanie Poczętej, znajduje się na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu, przed głównym wejściem do archikatedry św. Jana Chrzciciela. Ufundowana w 1694 roku, jest najstarszym zachowanym pomnikiem wrocławskim, stworzonym na zlecenie jezuitów jako symbol triumfu katolicyzmu nad protestantyzmem. Rzeźba, autorstwa przypisywanego niderlandzkiemu rzeźbiarzowi Sulpiciusowi Gode, wykonana jest z piaskowca i reprezentuje styl wolny od wpływów szkoły praskiej, stworzona raczej w duchu włoskich wzorów. Posąg przedstawia Maryję Niepokalaną w aureoli z siedmioma gwiazdami, z misternie układającą się szatą, trzymającą nagie Dzieciątko Jezus, które błogosławi prawą ręką. Lewą stopą Maryja spoczywa na globie ziemskim, depcząc węża, symbolizującego grzech i herezję. Pomnik oparty jest na cokołach, których dolna część jest prosta, a górna zwęża się ku górze, zdobiona subtelnym ornamentem kwiatowym. Na czołowej ścianie cokołu znajduje się inskrypcja fundacyjna z datą 1694 roku oraz modlitwa: "Królowo Pokoju, módl się za nami". Podczas II wojny światowej, w 1945 roku, statua została uszkodzona. W 1953 roku przeprowadzono jej restaurację, podczas której zniszczoną głowę Maryi zrekonstruowała krakowska rzeźbiarka Jadwiga Horodyska. Ostatnie większe odnowienie miało miejsce w 1992 roku, a po dalszych uszkodzeniach w 2009 roku głowę posągu przywrócono 8 grudnia tego samego roku. Pomnik otoczony jest balaskową balustradą, co dodaje mu elegancji i podkreśla jego ważną rolę w kontekście lokalnego kultu religijnego oraz obiekt architektoniczny, który przetrwał pomimo burzliwych wydarzeń historycznych. Statua jest nie tylko cennym dziełem sztuki, ale również symbolem duchowego dziedzictwa Wrocławia, przyciągającym zarówno wiernych, jak i turystów.