Stobrawa, znana wcześniej jako Stoberau, to wieś w Polsce, leżąca w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Popielów, nad rzeką Stobrawą. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z XIII wieku, a jej nazwa wywodzi się od słowa „stobor” lub „steber”, oznaczającego „słup”. Osada miała bogate tradycje związane z żeglugą po rzece Stobrawie, wykorzystywanej do spławiania drewna. W miejscowości znajduje się przysiółek Odłogi, nawiązujący do działalności flisaków. Stobrawa była wsią rycerską, z wieloma właścicielami, a badania archeologiczne ujawniają ślady osadnictwa z okresu kultury łużyckiej. Miejscowość odgrywała również rolę edukacyjną, z aktywną szkołą od XVIII wieku, a budynek szkoły pochodzi z 1885 roku. Wieś charakteryzował drewniany kościół z XV wieku, który został zniszczony w 1945 roku po licznych pożarach i powodzi. Po II wojnie światowej Stobrawa została zasiedlona przez ludność z kresów wschodnich, a lokalna administracja przeszła zmiany w związku z reorganizacjami administracyjnymi. Po 2000 roku wieś zyskała nowe możliwości rozwoju turystyki dzięki utworzeniu Stobrawskiego Parku Krajobrazowego, co otworzyło perspektywy dla agroturystyki. W Stobrawie wciąż istnieje Ochotnicza Straż Pożarna, a wieś dysponuje podstawową infrastrukturą, jednak zmiany demograficzne oraz migracja mieszkańców do większych miast wpływają na jej rozwój. Współczesne Stobrawa to miejsce o bogatej historii, które stara się dostosować do nowoczesnych warunków życia, zachowując jednocześnie swoje kulturowe dziedzictwo.