Gmina Sulęczyno, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, ma bogatą historię, sięgającą co najmniej 1934 roku, kiedy to została utworzona jako gmina wiejska. W latach 1975–1998 znajdowała się w województwie gdańskim. Siedziba gminy, Sulęczyno, jest centralnym punktem regionu, który według danych z 31 grudnia 2021 liczy 5688 mieszkańców. Gmina charakteryzuje się dwujęzycznością – według spisu z 2002 roku, aż 48,6% ludności posługuje się językiem kaszubskim, co podkreśla lokalną tożsamość kulturową. W strukturze powierzchni gminy, która wynosi 131,31 km², dominują użytki rolne i leśne. Użytki rolne stanowią 46% obszaru, natomiast lasy zajmują 36%, co sprzyja zachowaniu naturalnych walorów i ekologii regionu. Gmina Sulęczyno odgrywa istotną rolę w powiecie, zajmując 11,72% jego powierzchni. Ponadto w gminie funkcjonuje dziewięć sołectw: Sulęczyno, Borek, Kistowo, Mściszewice, Podjazy, Sucha, Węsiory, Zdunowice i Żakowo, co świadczy o zróżnicowanej strukturze lokalnej. Warto zauważyć, że gmina sąsiaduje z kilkoma innymi gminami: Kościerzyną, Lipuszem, Parchowem, Sierakowicami i Stężycą, co sprzyja wymianie kulturalnej i społecznej. Ciekawostką jest bogate życie kulturalne regionu, które odzwierciedla się w licznych tradycjach kaszubskich, rzemiośle oraz festiwalach. Architektura gminy z jednej strony nawiązuje do lokalnych tradycji, z drugiej zaś jej rozwój z czasem unowocześnił wiele budynków. W 2014 roku przedstawiona piramida wieku mieszkańców ukazała zmiany demograficzne w regionie, które wpływają na planowanie polityki lokalnej. Gmina Sulęczyno z jej historią, językiem, tradycjami i sąsiedztwem z innymi gminami, stanowi interesujący przykład zróżnicowanego regionu w Polsce, łączącego w sobie wartości kulturowe i naturalne.