Synagoga Remu

Synagoga Remuh, zlokalizowana w Krakowie na Kazimierzu przy ulicy Szerokiej 40, to jedno z najcenniejszych miejsc żydowskiej architektury w Polsce, której historia sięga 1495 roku, kiedy to król Jan Olbracht zdecydował o utworzeniu na tym terenie odrębnego miasta żydowskiego. W XVI wieku synagoga, pierwotnie jako Nowa Bożnica, powstała z inicjatywy bankiera Izraela ben Josefa, który uzyskał pozwolenie na adaptację swojego domu na synagogę. Budowla przeszła liczne przebudowy, w tym znaczące zmiany w latach 1829-1830 pod kierunkiem architekta Augusta Pluszyńskiego oraz w czasach międzywojennych. Jednym z aspektów architektonicznych, które przyciągają uwagę, jest renesansowy styl budynku z późniejszymi modyfikacjami. Wnętrze synagogi wzbogacone jest o zachowane elementy liturgiczne, takie jak oryginalny aron ha-kodesz w stylu renesansowym oraz bima, która jest rekonstrukcją sprzed II wojny światowej. Synagoga posiada również cmentarz Remuh, założony w 1551 roku, na którym znajduje się grób znanego rabina Mojżesza Isserlesa. W XX wieku synagoga doświadczyła zniszczeń podczas II wojny światowej, kiedy to budynek służył jako magazyn, a później został częściowo odnowiony dzięki inicjatywom społeczności żydowskiej. Warto zauważyć, że w synagodze odbywają się regularne nabożeństwa, czyniąc ją jedynym aktywnym miejscem kultu dla społeczności żydowskiej w Krakowie. W 1996 roku miała miejsce ceremonia przekazania zwojów Tory, w której po raz pierwszy uczestniczyli chrześcijanie. Synagoga była odwiedzana przez znane postacie, jak kardynał Karol Wojtyła czy prezydent Izraela Chaim Herzog. Ciekawostką jest, że krzesło przy aron ha-kodesz, symbolicznie pozostawione puste, oznacza miejsce, w którym modlił się rabin Remuh. Całość otoczona jest muralami i tablicami upamiętniającymi żydowskich męczenników, a na dziedzińcu znajduje się wiele inskrypcji honorujących ofiary Holokaustu.