Szpital Kliniczny im. ks. Anny Mazowieckiej w Warszawie

Szpital Kliniczny im. ks. Anny Mazowieckiej, usytuowany przy ul. Karowej 2 w Warszawie, został założony 15 grudnia 1912 roku jako dom porodowy dla samotnych panien. Jego pierwotna nazwa była związana z cesarzową Aleksandrą Fiodorowną, żoną cara Mikołaja II. Architekt Kazimierz Skórewicz oraz lekarz naczelny W. Popiel zaprojektowali budynek w formie czworoboku z wewnętrznym podwórzem, który miał nowoczesne jak na tamte czasy funkcje, takie jak elektryczne windy i centralne ogrzewanie. Szpital przeszedł szereg rozbudów, otrzymując w 1925 roku imię Anny księżnej Mazowieckiej. Mimo wybuchu II wojny światowej, nadal pełnił funkcje opiekuńcze, a po wojnie w 1949 roku wznowił działalność jako Miejski Szpital Położniczy nr 2, a następnie w 1955 roku uzyskał status szpitala klinicznego. W 1964 roku wybudowano nowy budynek, w którym wprowadzono innowacyjne rozwiązania w położnictwie, w tym system rooming-in oraz pierwsze w Polsce operacje z zastosowaniem lasera. Szpital stał się również miejscem ważnych badań naukowych w dziedzinie ginekologii i położnictwa. W latach 70. XX wieku pojawiły się problemy techniczne związane z lokalizacją budynku na dawnym wysypisku śmieci, co skutkowało jego zamknięciem w 1979 roku. Po remoncie szpitalu przywrócono działalność w 1983 roku. W 1989 roku zmieniono nazwę na Szpital Kliniczny nr 2, a kilka lat później przywrócono imię patronki. W kolejnych latach uruchomiono wiele nowych oddziałów i zmodernizowano infrastrukturę. Ciekawostką jest, że w szpitalu po raz pierwszy w Polsce zastosowano próżnociąg położniczy oraz ultrasonograf. Szpital zdobył liczne nagrody za jakość świadczonych usług, w tym m.in. nagrody „Teraz Polska” czy tytuły „Bezpieczny Szpital”.