Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu

Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu, zlokalizowany przy ul. Fredry 9 w Dzielnicy Cesarskiej, to jedna z najważniejszych instytucji kulturalnych w Polsce. Budynek, zaprojektowany przez Maxa Littmanna i otwarty w 1910 roku, początkowo służył jako siedziba Teatru Miejskiego. W 1919 roku, po przejęciu przez Polaków, odbyła się inauguracja działalności polskiego teatru operowego, z premierą "Halki" Moniuszki. W okresie międzywojennym teatr doświadczył zarówno sukcesów artystycznych, jak i zagrożeń finansowych, które udało się przezwyciężyć dzięki zaangażowaniu Prezydenta Cyryla Ratajskiego. W czasie II wojny światowej budynek został przekształcony w niemieckie Grosses Haus, a repertuar obejmował głównie dzieła Wagnera i propagandowe przedstawienia. Działał jako punkt oporu, a po wojnie, 2 czerwca 1945 roku, Teatr rozpoczął działalność jako Opera Poznańska, stając się pierwszym operowym teatrem w Polsce, który wznowił działalność po wojnie. Architektonicznie, teatr charakteryzuje się monumentalnym portykiem w stylu klasycznym, z rzeźbami symbolizującymi Liryki i Dramat oraz imponującymi jońskimi kolumnami. Wnętrze zdobią bogate dekoracje oraz kryształowy żyrandol, a przed budynkiem znajduje się fontanna wspierająca jego symbolikę artystyczną. Teatr zasłynął z organizacji wielu premier operowych i baletowych, a jego repertuar obejmuje światowe prapremiery oraz polskie adaptacje. Wyróżnia się udziałem znakomitych artystów, w tym solistów i reżyserów, którzy przyczynili się do jego renomy. Teatr zdobył wiele nagród i odznaczeń, w tym Order Sztandaru Pracy I klasy oraz wielokrotne uznanie za popularyzację muzyki Verdiego. Ciekawostką jest fakt, że Teatr Wielki im. Moniuszki do 2015 roku zrealizował aż 713 premier, stając się nie tylko ważnym miejscem dla kultury operowej, ale również symbolem polskiej sztuki teatralnej.