Teatr Wielki w Warszawie

Teatr Wielki w Warszawie znajduje się przy placu Teatralnym 1 i jest siedzibą Opery Narodowej oraz Polskiego Baletu Narodowego. Został zbudowany w latach 1825–1833 w stylu klasycystycznym, zaprojektowany przez Antonia Corazziego, a jego budowa była finansowana przez miasto i rząd. Pierwsze przedstawienie odbyło się 24 lutego 1833, a budynek wciąż pełnił ważną rolę kulturalną. W XIX wieku Teatr przechodził różne modernizacje, w tym zmianę konstrukcji na stalową po pożarze w 1883 roku. Po II wojnie światowej, w wyniku zniszczeń oszacowanych na 75%, teatr został odbudowany w latach 1947–1965, zachowując fasady, a wnętrze zostało zaprojektowane na nowo, co uczyniło go jednym z najnowocześniejszych teatrów w Europie. Uroczyście otwarty 19 listopada 1965 roku, wciąż przyciąga uwagę swoim bogatym programem artystycznym i wydarzeniami kulturalnymi. Teatr dysponuje największymi salami, w tym Salą im. Stanisława Moniuszki na 1905 miejsc. Ciekawostką jest, że na dachu teatru założono pasiekę, a w 2002 roku na fasadzie umieszczono rzeźbę kwadrygi Apollina. W sferze architektonicznej wyróżnia się nowoczesnym wyposażeniem scenicznym, w tym dużą sceną o powierzchni 1150 m². Teatr Wielki stanowi ważny element życia kulturalnego Warszawy i pielęgnuje polską tradycję operową i baletową.