Tuszyma to wieś w województwie podkarpackim, położona w powiecie mieleckim, z charakterystycznym przystankiem kolejowym na trasie nr 25. Jej historia sięga przynajmniej XIV wieku, z pierwszymi wzmiankami o pobliskiej wsi Kościelów, a później o samej Tuszymie. Miejscowość była częścią parafii Przecław, z czasem dzieląc się między parafie Rzochów i Przecław. W XIV wieku zaczęto lokację wsi na prawie niemieckim, co wiązało się z większym osadnictwem oraz pojawieniem się sołtysów. W XVI i XVII wieku zespół wsi rozwijał się, ale także cierpiał z powodu klęsk żywiołowych, epidemii oraz wojen, jak Potop Szwedzki. Po I rozbiorze Polski w 1772 roku Tuszyma znalazła się w zaborze austriackim, co zmieniło warunki życia lokalnej ludności, która zmagała się z głodem i niedostatkiem. W XIX wieku miały miejsce migracje ludności, poszukującej lepszych warunków życia, głównie do Ameryki. W okresie przygotowań do budowy linii kolejowej między Rzeszowem a Tarnobrzegiem, zdecydowano się na utworzenie przystanku Tuszyma, co miało kluczowe znaczenie dla rozwoju komunikacyjnego regionu. Zbudowana w 1913 roku szkoła murowana przyczyniła się do lokalnej edukacji, a przed 1921 rokiem Tuszyma liczyła 1293 mieszkańców, z wieloma z nich trudniącymi się rolnictwem i rzemiosłem. W czasie II wojny światowej Niemcy wysiedlili miejscowość, a po wojnie mieszkańcy powrócili do swoich zniszczonych domów. Dziś główne drogi do Tuszymy to drogi wojewódzkie nr 985 i 986, a miejscowość, chociaż wciąż mała, ma wiele do zaoferowania w kontekście historii i kultury. Ciekawostką jest, że Tuszyma była związana z różnymi wsiami, które w przeszłości stanowiły integralną część jej historii.