Tw53

Tw53 to polski parowóz tendrzak wąskotorowy, zaprojektowany w latach 1953-1954 przez Fablok, z przeznaczeniem głównie dla Górnośląskich Kolei Wąskotorowych oraz przemysłowych zakładów górnośląskich. Powstało 20 egzemplarzy, z czego sześć przetrwało do dziś, w tym cztery w oryginalnym stanie. Parowóz charakteryzuje się pięcioosiową konstrukcją, mocą 400 KM oraz możliwością holowania wagonów o znacznej wadze. Jego projekt bazuje na wcześniejszych rozwiązaniach technicznych stosowanych w parowozach serii T40 i Tw29, z nowoczesnym wykorzystaniem spawania. Zastosowanie kotła płomienicowo-płomieniówkowego oraz zaawansowanych rozwiązań takich jak rozrząd pary typu Walschaerta pozwalało na osiąganie wysokiej efektywności parowozu. Ciekawostką jest fakt, że jeden z egzemplarzy został przebudowany na większy rozstaw torów, a dwa inne przystosowane do współpracy z tendrami, co podkreśla ich elastyczność w zastosowaniach. Parowóz odgrywał ważną rolę w historycznym kontekście regionalnym, zapewniając transport na Górnym Śląsku, gdzie kolej wąskotorowa miała kluczowe znaczenie dla przemysłu. Zachowane egzemplarze, takie jak Tw53-2561 i Tw53-13956 (obecnie Pw53-02), mają bogatą historię, często zmieniając swoją funkcję od aktywnego środka transportu po eksponaty muzealne. Parowóz Tw53-2570, nazwany "Halinka", stał się symbolem lokalnym, budzącym emocje wśród mieszkańców. Dzięki swojej historii, architekturze oraz nowatorskim rozwiązaniom technicznym Tw53 stanowi ważny element dziedzictwa kolejnictwa w Polsce, będąc jednocześnie przedmiotem zainteresowania kolejowych pasjonatów.