Twierdza Boyen

Twierdza Boyen, zbudowana w latach 1844–1856 w Giżycku, to monumentalna fortifikacja o charakterystycznym kształcie gwiazdy, o powierzchni około 100 ha, która miała strategiczne znaczenie w XIX i początku XX wieku. Zlecenie budowy wydano na mocy rozkazu króla Fryderyka Wilhelma IV, a jej projekt stworzył Johann Leopold Ludwig Brese, znany z innych prac fortecznych. Urok twierdzy kryje się nie tylko w jej architekturze, ale także w strategicznej lokalizacji na wąskim przesmyku pomiędzy jeziorami Kisajno i Niegocin, co czyniło ją kluczowym punktem obronnym dla Prus Wschodnich. Wnętrze twierdzy miało miejsce dla około 3000 żołnierzy, co podkreślało jej znaczenie militarne w regionie. W czasach I wojny światowej, twierdza miała kluczową rolę w obronie Giżycka, a jej artyleria wspierała działania na froncie, mimo że sama nie była atakowana. Po wojnie uznano ją za przestarzałą, przekształcając ją w obiekt wsparcia, w tym szpital. W latach II wojny światowej w budynkach twierdzy mieściły się szpitale polowe oraz jednostki wywiadowcze. W 1945 roku Niemcy opuścili twierdzę bez walki, a w kolejnych latach obiekt przeszedł w ręce polskiego wojska, które jednak nie zabezpieczyło go przed dewastacją. W 1975 roku twierdza uzyskała status zabytku architektury. Po opuszczeniu terenu przez wojsko, nastąpił jego upadek, zdewastowanie oraz pożary. W 1994 roku Towarzystwo Miłośników Twierdzy Boyen zaczęło modernizować teren, udostępniając go do zwiedzania, tworząc ścieżki turystyczne oraz muzeum. Dziś twierdza jest miejscem różnorodnych wydarzeń kulturalnych, takich jak rekonstrukcje historyczne czy koncerty w amfiteatrze, co czyni ją ważnym punktem na mapie turystycznej Giżycka i całego regionu Mazur. Ciekawostką jest, że podczas II wojny światowej twierdza służyła także jako ośrodek szkoleniowy dla oficerów Armii Własowa, co podkreśla jej nietypowe użycie w tamtym okresie. Mimo licznych trudności, Twierdza Boyen nadal przyciąga zarówno turystów, jak i pasjonatów historii.