Ulica 3 Maja w Sanoku

Ulica 3 Maja w Sanoku to historyczna arteria, która stanowi ważną część architektury i kultury miasta. Mierzy 170 m i pełni funkcję deptaka, wyróżniając się dobrze zachowaną XIX-wieczną zabudową, głównie w stylu eklektycznym i secesyjnym. Ulica pierwotnie została wytyczona w czasach Austro-Węgier jako Ulica Nowej Rady w 1867 roku, a swoje obecne imię przyjęła w 1891 roku, aby uczcić setną rocznicę uchwały Konstytucji 3 Maja. W przemianowanych później czasach, w okresie II wojny światowej, nazywana była 3 Mai Strasse oraz Adolf Hitler Strasse. Po wojnie, aż do 1991 roku, funkcjonowała jako Ulica 22 Lipca. Ulica 3 Maja ma bogatą historię, w której od średniowiecza pełniła rolę ważnego szlaku komunikacyjnego. Na jej terenie znajdowały się fragmenty murów bramy węgierskiej oraz kościoła szpitalnego, a także miejsca do handlu, w tym sklepy i restauracje. W 1872 roku ulica doznała zniszczeń na skutek pożaru, który strawił jedną trzecią miasta, co zmusiło do odbudowy. W XX wieku ulica stała się miejscem różnych wydarzeń społecznych, w tym Marszu Głodnych w 1930 roku. Obecnie na ulicy znajdują się liczne kawiarnie i lokale usługowe, a jej zabytkowe budynki, takie jak kamienice pod numerami 1, 2, 5, 14 i 18, są wpisane do gminnego rejestru zabytków. Ciekawostką jest, że ulica została uwieczniona w literaturze, związanej z postacią Józefa Szwejka, a także w powieści kryminalnej Bartłomieja Rychtera, osadzonej w dziewiętnastowiecznym Sanoku, ukazującym realia życia w tym mieście. Po rewitalizacji w 2002 roku ulica 3 Maja została wyłączona z ruchu drogowego, stając się atrakcją turystyczną oraz miejscem spotkań mieszkańców.