Ulica Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu

Ulica Eugeniusza Gepperta, zlokalizowana na Starym Mieście we Wrocławiu, ma długość 111 m i łączy plac Solny z ulicą Kazimierza Wielkiego. Obszar ten znajduje się pod ochroną w ramach zespołu urbanistycznego Starego Miasta, wpisanego do rejestru zabytków, a także jako historyczne centrum miasta oraz część Parku Kulturowego "Stare Miasto". Wzdłuż ulicy znajdują się zabytkowe budynki, w tym Stara Giełda oraz kamienica Heinricha von Rybischa, które stanowią ważne przykłady architektury z różnych epok. Ulica historycznie nazywała się Schloßstraße (Zamkowa) do 1983 roku, kiedy to nadano jej obecną nazwę na cześć Eugeniusza Gepperta, polskiego malarza i organizatora Akademii Sztuk Pięknych. Ulica, będąca częścią gminnej ewidencji zabytków, ma charakter dojazdowy, znajduje się w strefie ograniczenia prędkości do 30 km/h i jest częścią systemu dróg rowerowych. Jej historia sięga około 1242 roku, kiedy to została wytyczona w trakcie planowania wrocławskiego Rynku. W ciągu wieków ulica przechodziła wiele przemian. Odcinek przy zachodniej stronie ulicy jest zabudowany głównie pod ochroną, gdzie można podziwiać Stary Giełdę i rycerskie kamienice. W XVII wieku obszar ten był związany z baronem Heinrichem Gottfriedem von Spätgen, którego rezydencja przekształciła się w Pałac Królewski, a później stała się miejscem dla różnych muzeów. Warto zauważyć, że w XIX wieku przy ulicy powstał budynek neoromantyczny Schlesische-Boden-Credit-Actien Bank, który obecnie jest siedzibą PKO BP S.A. Z punktu widzenia kulturalnego, ulica była świadkiem wielu zmian i wydarzeń w historii Wrocławia, włączając w to zniszczenia podczas II wojny światowej oraz odbudowę w latach 50. i 60. XX wieku. Ulica Eugeniusza Gepperta, z jej bogatą historią, architekturą i przeszłością kulturalną, stanowi ważny element wrocławskiego dziedzictwa. Ciekawostką jest to, że w miejscu, w którym obecnie znajduje się ulica, w przeszłości przebiegała Czarna Oława, która miała fundamentalne znaczenie w systemie fortifikacji miasta.