Ulica Gajowa we Wrocławiu

Ulica Gajowa we Wrocławiu, o długości 995 m, przebiega przez osiedle Huby w dzielnicy Krzyki. Jej historia sięga XIX wieku, kiedy to powstała w miejscu dawnej szosy Strzelińskiej, łączącej Wrocław z wsią Gaj. Ulica nosiła wcześniej nazwy Hauptstrasse i Herdainstrasse, zanim w 1946 r. przyjęła obecną, nadaną przez Zarząd Wrocławia. Z urbanistycznego punktu widzenia, Gajowa charakteryzuje się zróżnicowaną zabudową; na południowym odcinku dominuje pierzejowa zabudowa kamienic, z budynkami o wysokości od 5 do 12 kondygnacji, które odzwierciedlają style architektoniczne secesyjne oraz modernistyczne. Wschodnia strona ulicy w całości zabudowana jest kamienicami i budynkami powojennymi, podczas gdy zachodnia strona obejmuje tereny zielone, takie jak Rodzinny Ogród Działkowy Gaje i boiska. Gajowa jest także objęta ochroną jako część historycznego układu urbanistycznego wpisanego do gminnej ewidencji zabytków. W sąsiedztwie ulicy znajdują się zabytkami, takimi jak zespół budowlany Dworca Górnośląskiego. Ulica ma również cechy przestrzenne, takie jak pas zieleni rozdzielający jezdnie oraz zieleń przy łącznikach. W wyniku działań wojennych w 1945 r., wiele budynków uległo zniszczeniu, a odbudowa rozpoczęła się w latach 50. XX wieku, wprowadzając nową zabudowę. Ulica jest także istotnym punktem komunikacyjnym, łączącym się z innymi drogami i znajdującymi się w jej otoczeniu przystankami komunikacji miejskiej, mimo że sama nie posiada bezpośrednich linii tramwajowych. Obecnie Gajowa, z ograniczeniem prędkości do 30 km/h, funkcjonuje w strefie uspokojonego ruchu, sprzyjając zarówno pieszym, jak i rowerzystom. Ciekawostką jest, że tereny wokół niej od lat 60. XIX wieku były wykorzystywane do zakupu ogrodów działkowych, co pozostawiło trwały ślad w regionie.