Ulica Grójecka w Warszawie

Ulica Grójecka, główna ulica warszawskiej dzielnicy Ochota, ma bogatą historię sięgającą lat 1818–1823, kiedy to uporządkowano stary trakt prowadzący do Krakowa. W 1892 roku zmieniono jej nazwę na Grójecka. Pierwsze zabudowania, w tym dwie cegielnie, powstały już przed rokiem 1829, a po 1831 wzniesiono murowaną karczmę, od której pochodzi nazwa osady Ochota. Z biegiem lat, ulicą zaczęły pojawiać się skromne domy murowane i drewniane, a w 1909 roku Grójecka została przyłączona do Warszawy. W okresie II Rzeczypospolitej, tramwaje zaczęły kursować na tej trasie, a okolice ulicy zyskały na znaczeniu jako obszar zabudowy mieszkalnej i usługowej. W 1911 roku rozpoczęto budowę kościoła Niepokalanego Poczęcia, a w latach 20. XX wieku zrealizowano wiele inwestycji, w tym gmach Szkół Powszechnych oraz akademik dla studentów. W czasie II wojny światowej Grójecka ucierpiała na skutek zniszczeń, a po wojnie część domów została odbudowana, wprowadzając nową nawierzchnię asfaltową w latach 70. Wśród ważniejszych obiektów znajdują się kościół Niepokalanego Poczęcia, Dom Studencki "Bratniak-Muszelka", XXI Liceum Ogólnokształcące oraz Targowisko Banacha. Ulica, mimo licznych zmian, zachowała swoją historię i charakter, stając się miejscem ważnych wydarzeń i symboli związanych z historią Warszawy. Ciekawostką jest, że na terenie ulicy miała miejsce katastrofa lotnicza w 1930 roku, a także w 1945 roku miała miejsce pacyfikacja Ochoty, w wyniku której wiele osób straciło życie. Obecnie Grójecka łączy historię z nowoczesnością, będąc świadkiem rozwoju Warszawy.