Ulica Stalowa w Warszawie

Ulica Stalowa, zlokalizowana w dzielnicy Praga-Północ w Warszawie, została wytyczona w latach 1865–1867 i pierwotnie nosiła nazwę Nowopraska, później Fabryczna, by w 1891 roku przyjąć obecną nazwę, upamiętniając Warszawską Fabrykę Stali. Ulica była początkowo zabudowana drewnianymi domami, które później zastąpiono murowanymi kamienicami. Na początku XX wieku podjęto prace brukarskie oraz budowę chodników, z których zachowały się niektóre kamienice z tego okresu. W 1901 roku przy ulicy powstała stacja kolejki wąskotorowej Warszawa Stalowa, łącząca Pragę z innymi okolicami, a w miejscu tej stacji dzisiaj znajduje się supermarket Kaufland. Po I wojnie światowej zmienił się skład mieszkańców, a wzdłuż ulicy powstały liczne sklepy, kawiarnie oraz zakłady rzemieślnicze. W 1939 roku zniszczona została stalownia, a po II wojnie światowej zabudowa ulicy uległa dewastacji. Ulica ma również ciekawą historię kulturową, ponieważ w filmie „Pianista” Romana Polańskiego zagrała rolę ul. Chłodnej. W 2017 roku przy ul. Stalowej odsłonięto Praską Galerię Sław, upamiętniającą zasłużone postacie. Architektonicznie, ulica jest obsadzona robiniami akacjowymi, a w bramie kamienicy nr 40/42 zachowały się fragmenty mykwy. Warszawska Fabryka Stali była jednym z największych zakładów przemysłowych w Warszawie, jednak w późniejszych latach zredukowano jej działalność, a po I wojnie światowej większość z niej została przekształcona w warsztaty artyleryjskie, które po odzyskaniu niepodległości przeszły pod zarząd Wojska Polskiego. Obecnie na terenie dawnych zakładów znajdują się hurtownie, a pozostają jedynie relikty przeszłości.