Warszawa Śródmieście to podziemny dworzec kolejowy, usytuowany na warszawskiej linii średnicowej, który obsługuje ruch aglomeracyjny i regionalny. Powstał w 1949 roku, w miejsce przedwojennego Dworca Głównego, który istniał do 1944. Pierwszy prowizoryczny dworzec znajdował się w drewnianym pawilonie u zbiegu ulic Marszałkowskiej i Alej Jerozolimskich. W 1952 roku obiekt przeniesiono, co umożliwiło rozpoczęcie budowy nowego, trwałego dworca, którego architektura została zaprojektowana przez Arseniusza Romanowicza i Piotra Szymaniaka. Budowa części podziemnej zakończyła się w 1963 roku, a wnętrza dworca zdobiły nowoczesne mozaiki autorstwa artystów z Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w tym Wojciecha Fangora. Dworzec był chwalony za swoją estetykę i funkcjonalność, dzięki odpowiedniej segregacji ruchu pieszego. W ciągu lat był przedmiotem renowacji, a w 2006 roku zakończono remont, przywracając mu stan sprzed 40 lat. W 2020 roku obiekt został wpisany do rejestru zabytków, a jego podziemia są już chronione jako gmina ewidencji zabytków. Ruch pasażerski dworca był znaczący; w 2017 roku wyniósł 19,4 mln osób. W dworcu znajdują się automaty biletowe, a w 2010 roku zainstalowano windę. Wśród ciekawostek jest planowana budowa łącznika z stacją metra Centrum, o której mówi się od lat, oraz fakt, że na dworcu i jego okolicach odbywały się różne wydarzenia kulturalne, w tym bal sylwestrowy w 1963 roku i koncerty zespołów w 2006 roku. Dworzec zyskał również miejsce w kulturze masowej, występując w filmach oraz powieściach postapokaliptycznych.