Warszawska Kolej Dojazdowa

Warszawska Kolej Dojazdowa (WKD) to jedna z najstarszych linii kolejowych w Polsce, która rozpoczęła swoją działalność 11 grudnia 1927 roku, jako Elektryczne Koleje Dojazdowe (EKD). Celem jej utworzenia była poprawa transportu na obszarach podmiejskich Warszawy, a pierwsza normalnotorowa linia elektryczna połączyła Warszawę z Grodziskiem Mazowieckim. W latach 30. XX wieku linia była rozbudowywana, a jej eksploatacja przyniosła znaczący wzrost liczby pasażerów, osiągając w 1939 roku ponad 4 miliony przewiezionych osób. Kursowanie pociągów przerwano w czasie II wojny światowej, kiedy to podczas okupacji infrastruktura została zniszczona, a wagonów używano do budowy barykad. Po wojnie kolejka została upaństwowiona i na nowo przywrócono jej działanie, co czyniło ją pierwszym po wojnie środkiem transportu w Warszawie. Z perspektywy architektonicznej, stacje i infrastruktura WKD łączą w sobie elementy historyczne z nowoczesnymi udogodnieniami, co widać w współczesnej architekturze przystanków oraz modernizacji torowisk. W ostatnich latach WKD przeszła istotne zmiany techniczne, w tym zmianę napięcia z 600V na 3000V, a także wprowadzenie nowoczesnego taboru, jak jednostki serii EN97 i EN100. Ciekawostką jest, że w ofercie WKD znajduje się nie tylko regularny transport pasażerski, ale również opcja Park&Ride, co ułatwia dojazd do Warszawy. Zatrudnienie w WKD i jej wpływ na lokalną gospodarkę są istotnym aspektem działalności, a jej historia jest nieodłącznie związana z rozwojem transportu w regionie i adaptacją infrastruktury do potrzeb mieszkańców. Obecnie WKD zarządza trzema liniami kolejowymi, a jej wpływ na komunikację podmiejską Warszawy jest nieoceniony.