Wielka Krokiew

Wielka Krokiew im. Stanisława Marusarza to największa skocznia narciarska w Polsce, z punktem konstrukcyjnym K125 i rozmiarem HS140, znajdująca się w Zakopanem na północnym stoku góry Krokiew. Została otwarta 22 marca 1925 roku i zbudowana według projektu inż. Karola Stryjeńskiego. Obiekt, zarządzany przez Centralny Ośrodek Sportu, jest integralną częścią Ośrodka Przygotowań Olimpijskich w Zakopanem. Skocznia ma charakter naturalny, jest osłonięta lasem oraz wyposażona w infrastrukturę umożliwiającą skoki w różnych warunkach pogodowych. Wielka Krokiew była gospodarzem wielu międzynarodowych imprez, w tym mistrzostw świata i zawodów Pucharu Świata, co czyni ją ważnym ośrodkiem sportowym. Na skoczni odbywają się również coroczne mistrzostwa Polski oraz inne krajowe zawody. Przyciąga ona tysiące widzów, co potwierdza rekordowa liczba 120 tys. kibiców podczas mistrzostw świata w 1962 roku. Historia skoczni związana jest z rozwojem narciarstwa w Polsce; po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku Zakopane zyskało status uzdrowiska, a nowe obiekty sportowe stały się istotnym elementem życia społecznego. W ciągu lat skocznia była wielokrotnie przebudowywana, aby dostosować ją do rosnących wymagań zawodników i widzów. Największe inwestycje miały miejsce w latach 2000-2017, co zaowocowało nowoczesnym i funkcjonalnym obiektem, który przyciąga zarówno skoczków narciarskich, jak i turystów. Ciekawostką jest, że pierwszym rekordzistą skoczni był Stanisław Gąsienica-Sieczka, a aktualny rekord należy do Yukiyi Satō, który wynosi 147 m, ustanowiony w 2020 roku. Skocznia stanowi nie tylko ważne miejsce na mapie sportowej Polski, ale także kulturowe, będąc świadkiem wielu historycznych wydarzeń, w tym mszy papieża Jana Pawła II w 1997 roku. Wielka Krokiew kontynuuje swoją misję jako baza dla skoczków z klubów w Zakopanem oraz jako miejsce sakralnych i sportowych wydarzeń, co podkreśla jej znaczenie w polskiej historii i kulturze.