Wielkopolskie Piramidy to grupa czterech kurhanów znajdujących się w pobliżu Łęk Małych w Wielkopolsce, datowanych na późny okres kultury unietyckiej (1700-1500 lat p.n.e.). Z pierwotnych 11 kurhanów, które istniały w 1881 roku, część została zniszczona w wyniku budowy linii kolejowej w latach 1901-1906. Obecne kurhany mają wysokość od 2,5 do prawie 5 m i obwód od 60 do 141 m. W latach 1933, 1953 i 1955 prowadzone wykopaliska archeologiczne przez Józefa Kostrzewskiego odkryły bogate wyposażenie grobów, świadczące o wysokiej pozycji zmarłych w społeczeństwie; znajdowały się tam przedmioty z brązu, złota, bursztynu, a także metalowe berła sztyletowe. Do grobów wkładano również konie, co miało związek z kultem słońca oraz ognia. Badania geofizyczne z 1997 roku pozwoliły na ustalenie istnienia zniszczonych kurhanów, a także odkrycie innych, nieznanych dotąd obiektów. Piramidy te są unikalnym przykładem na skalę europejską, z drugą grupą podobnych kurhanów znajdującą się na Ukrainie i datowaną na inną epokę. Architektonicznie, ich budowa, wykorzystanie technik i materiały świadczą o zaawansowanym poziomie cywilizacji, która je stworzyła, oraz o znaczącej roli, jaką odegrały w ówczesnym społeczeństwie. Ciekawostką jest, że badania prowadzone były pod kierunkiem Marka Chłodnickiego z Muzeum Archeologicznego w Poznaniu, co podkreśla znaczenie tego miejsca dla polskiej archeologii.