Wilków, wieś w województwie opolskim, leży na malowniczej Wysoczyźnie Bialskiej, blisko granicy z Czechami, i ma charakter rolniczy, z głównymi uprawami takimi jak buraki cukrowe, rzepak i pszenica. Historycznie związana z Górnym Śląskiem, wieś nosi nazwę pochodzącą od drapieżnego ssaka wilka. W XIX wieku Wilków miał własną pieczęć, a w 1910 roku niemal wszyscy mieszkańcy posługiwali się językiem polskim. Wilków przeszedł przez burzliwe czasy, w tym zmianę nazwy na Willenau w latach nazistowskich, aby po wojnie znów przyjąć tradycyjną polską nazwę. Wieś była miejscem licznych wydarzeń społecznych i kulturalnych, jak działalność amatorskiego zespołu oraz otwarcie Domu Kultury w 1945 roku. Chociaż liczba mieszkańców spadła z 332 w 1933 roku do 182 w 2011 roku, społeczność pozostaje zróżnicowana, z mniejszością niemiecką i Ślązakami, używającymi regionalnej gwary prudnickiej. Wilków jest również celem turystycznym, z licznymi szlakami pieszymi i rowerowymi, w tym szlakiem turystycznym „Szlakami bociana białego” oraz trasą rowerową PTTK. W wiosce znajdują się obiekty kultu religijnego, a Katolicy przynależą do parafii św. Wawrzyńca. Ciekawostką jest lokalna tradycja oraz OSP, która świadczy o zaangażowaniu mieszkańców w ochronę przeciwpożarową. Wilków ma wielu zasłużonych obywateli, takich jak Stanisław Sobota, lekarz weterynarii, oraz Alfons Spiller, chirurg i burmistrz Mysłowic. Mimo upływu lat, wieś zachowuje swój unikalny charakter i dba o tradycję, jednocześnie rozwijając lokalną kulturę.