Wysoki Kamień

Wysoki Kamień (1058 m n.p.m.) to szczyt w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich, który wyróżnia się bogatą historią oraz unikalną budową geologiczną. Na początku XIX wieku, w 1837 roku, Schaffgotschowie, ówcześni właściciele tych terenów, wybudowali na jego szczycie schronisko Hochsteinbaude, jedno z pierwszych w Sudetach, które wraz z innym schroniskiem nad Śnieżnymi Kotłami stanowiło atrakcję turystyczną. W 1875 roku powstała wieża widokowa, jednak już w 1882 roku budynek schroniska spłonął. Pomimo szybkiej odbudowy, według części źródeł, przestał on oferować noclegi. Po II wojnie światowej schronisko zostało zdewastowane oraz okradzione. W 1947 roku ponownie otwarto je dla turystów, choć zaledwie z kilkoma miejscami noclegowymi. W 1962 roku schronisko zostało zamknięte, a rok później rozebrane. W 1996 roku gmina ogłosiła przetarg na teren, który wygrała rodzina Gołbów, rozpoczynając prace nad nowym schroniskiem. Obecnie (2022 r.) budowa jest w toku, a turyści mogą korzystać z bufetu oraz podziwiać widoki z nowej wieży widokowej. Geologicznie, masyw Wysokiego Kamienia należy do bloku karkonosko-izerskiego, składając się z hornfelsów oraz granitów porfirowych, a także metamorficznych gnejsów i łupków. Wysoki Kamień oferuje liczne szlaki turystyczne, w tym żółty szlak z Zakrętu Śmierci przez Czarną Górę oraz czerwony, będący częścią Głównego Szlaku Sudeckiego, prowadzący ze Szklarskiej Poręby i Rozdroża pod Zwaliskiem, co czyni go popularnym celem wśród turystów pragnących odkrywać piękno górskiej przyrody oraz historię regionu.