Zagórze

Zagórze to wieś położona w województwie małopolskim, w powiecie chrzanowskim, bezpośrednio w kotlinie między wzniesieniami. Jej historia sięga XIII wieku, a pierwsze ślady lokacji związane są z grodziskiem wojennym na wzgórzu Grodziska Dużego. W 1228 roku wieś przeszła pod jurysdykcję Kościoła, co wpłynęło na jej rozwój. Na początku XX wieku powstały budynki murowane, nawiązujące do tradycyjnych chałup krakowskich, które charakteryzowały się zrębową konstrukcją, malowanymi elewacjami oraz dachami krytymi strzechą. Ciekawostką architektoniczną regionu jest praktyka malowania uszczelnień między belkami na niebiesko, co miało korzystne właściwości bakteriofobowe. Po II wojnie światowej Zagórze stało się największym ośrodkiem gminy, przyciągając mieszkańców z okolicznych terenów, głównie do pracy w przemyśle i usługach. Miejscowość rozwijała się dynamicznie, a proces urbanizacji nasilił się w latach 60. XX wieku, co rozpoczęło budowę suburbii aż do Chrzanowa. W Zagórzu znajdują się obiekty użytku publicznego, takie jak szkoła podstawowa nosząca imię ks. Adolfa Chojnackiego, ośrodek zdrowia, biblioteka oraz piec wapienny. Zagórze jest również domem dla wyznawców Kościoła rzymskokatolickiego oraz Świadków Jehowy, z parafią Wniebowzięcia NMP, utworzoną w 1982 roku. Region jest bogaty w przyrodnicze atrakcje turystyczne, w tym rezerwat Bukowica z buczyną karpacką oraz wąwozy lessowe. Historyczne grodziska, jak „Grodzisko Duże” i „Małe”, dostarczają dowodów na zamieszkiwanie tych terenów w średniowieczu. W ostatnich latach Zagórze zyskało znacznie na znaczeniu jako miejsce wypoczynkowe, korzystając z bliskości szlaków turystycznych, w tym Zielonego Szlaku Lipowieckiego i rowerowego szlaku lokalnego, co przyciąga turystów spragnionych kontaktu z przyrodą i historią regionu.