Zagroda Maziarska, będąca oddziałem Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach, to unikalny skansen etnograficzny zlokalizowany we wsi Łosie. Oddaje hołd tradycjom maziarskim, które związane były z handlem mazią i smarami, produktami, z których mieszkańcy tej łemkowskiej wsi pozyskiwali swoje utrzymanie. Architektonicznie zagroda ukazuje typowe dla regionu budownictwo łemkowskie, z prostymi, drewnianymi strukturami, które harmonijnie wpisują się w otaczającą przyrodę. Zastosowane w niej techniki budowlane oraz detale architektoniczne świadczą o bogatej tradycji rzemieślniczej i lokalnych umiejętnościach. Kulturalnie, miejsce to stanowi nie tylko przestrzeń do nauki o maziarstwie, ale także promuje lokalne tradycje, folklor i zwyczaje, umożliwiając odwiedzającym poznanie życia mieszkańców regionu w minionych wiekach. Historycznie, skansen jest żywym pomnikiem maziarskiej branży, która w XIX i XX wieku miała ogromne znaczenie dla lokalnej gospodarki. Maziarze, czyli handlarze mazią, podróżowali daleko od swych domów, co przyczyniło się do wymiany kulturowej i handlowej. Ciekawostką jest to, że maź, czyli naturalne substancje tłuszczowe, odgrywała kluczową rolę nie tylko w gospodarstwie domowym, ale także w przemyśle, służąc jako smar do narzędzi i maszyn. Zagroda Maziarska ma na celu nie tylko zachowanie tej wiedzy i tradycji, ale także ich aktywne promowanie, organizując liczne wydarzenia, warsztaty i wystawy, które angażują społeczność i przyciągają turystów. W ten sposób zapewnia przetrwanie lokalnych tradycji i historii, będąc istotnym punktem na etnograficznej mapie Polski.