Zakład Narodowy im. Ossolińskich

Zakład Narodowy im. Ossolińskich, znany jako Ossolineum, to polski instytut naukowy i kulturalny, założony w 1817 roku przez Józefa Maksymiliana Ossolińskiego. Początkowo z siedzibą we Lwowie, od 1947 roku znajduje się we Wrocławiu. Biblioteka Ossolineum ma charakter narodowy i gromadzi polski dorobek naukowy oraz literacki, w tym cenne rękopisy i autografy najważniejszych polskich twórców, takich jak Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki czy Henryk Sienkiewicz. W czasach przed II wojną światową biblioteka liczyła przeszło 220 tys. dzieł, w tym bogaty zbiór prasy polskiej z XIX i XX wieku, który niestety pozostał we Lwowie. Po wojnie zbiory Ossolineum zostały podzielone, a część z nich ewakuowano do Krakowa, gdzie przechowały się w Bibliotece Jagiellońskiej. Architektonicznie, budynki Ossolineum we Wrocławiu nawiązują do barokowych zespołów klasztornych, a ich renowacja miała na celu przywrócenie historycznego charakteru miejsca. Ossolineum stało się ośrodkiem polskiego ruchu umysłowego, skupiającym badania nad historią i literaturą polską. W ostatnich latach wznowiono kontakty z Lwowską Biblioteką im. W. Stefanyka, co umożliwiło współpracę w zakresie digitalizacji zbiorów. W 2023 roku Ossolineum obchodziło 200-lecie istnienia, a jego zbiory obejmują obecnie 1,8 miliona jednostek. Ciekawostką jest, że do Ossolineum trafiło z Japonii dzieło barokowego artysty Alessandro Turchiego „Madonna z dzieciątkiem”, które zaginęło podczas wojny.