Zaklęsłość Łomaska

Zaklęsłość Łomaska to mezoregion fizycznogeograficzny we wschodniej Polsce, usytuowany głównie w północnej części Polesia Zachodniego, ograniczony od północy doliną rzeki Krzny. Obszar ten, rozciągający się pomiędzy Równiną Kodeńską, Łukowską a Parczewską, jest przykładem równoleżnikowego obniżenia, które powstało w wyniku odpływu wód lodowcowych podczas zakończenia zlodowacenia środkowopolskiego. Charakterystyczne dla Zaklęsłości są piaszczyste, podmokłe tereny z akumulacją osadów wodnolodowcowych, w tym piasków, żwirów oraz zatorfionych równin. Można tu znaleźć unikalne wychodnie starszych osadów plejstoceńskich, które są domem dla bogatej malakofauny. Rzeka Zielawa jest głównym ciekiem wodnym płynącym przez wschodnią część regionu, gdzie koryta rzek Krzny oraz jej dopływów są w znacznej mierze uregulowane. Gleby w regionie są różnorodne, z dominacją gleb rdzawego i bielicowego, a ich różnorodność biologiczna obejmuje mieszane bory oraz grądy. Główne miejscowości, takie jak Łomazy, Drelów oraz leżące nieopodal Biała Podlaska i Międzyrzec Podlaski, tworzą lokalną strukturę osadniczą. W regionie znajduje się także rezerwat przyrody Omelno, chroniący lasy lipowo-dębowe. Zaklęsłość Łomaska to nie tylko ciekawy obszar pod kątem geograficznym, ale też miejsce, gdzie zderzają się kultury i historia wschodniej Polski, tworząc unikalny krajobraz.