Zamarski, wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, jest jedną z najstarszych miejscowości w historycznym regionie Śląska Cieszyńskiego, z pierwszymi wzmiankami datującymi się na 1223 rok. Miejscowość była częścią piastowskiego księstwa opolsko-raciborskiego, a później Księstwa Cieszyńskiego, co wpłynęło na jej rozwój oraz historię. Znajdujący się w pobliżu Cieszyna, Zamarski był miejscem polowań dla Piastów i szlachty, a jego lasy przetrwały do dziś. Architektonicznie wieś może poszczycić się drewnianym kościołem pw. św. Rocha z 1731 roku, najstarszym zachowanym drewnianym kościołem w polskiej części Śląska Cieszyńskiego, który znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej. Inne zabytki to murowano-drewniana stodoła folwarczna z XIX wieku oraz drewniany dom nr 123. Ciekawostką jest fakt, że Zamarski posiada historię znaczącej grupy ewangelickiej, a w 1790 roku katolicy i ewangelicy stanowili prawie równą liczbę mieszkańców. W dokumencie z 1900 roku odnotowano dwojaką przynależność językową: polsko- i niemieckojęzyczną. Wieś, odgrywająca rolę w dziejach regionu podczas I wojny światowej, została przyłączona do Polski w 1920 roku. Dziś Zamarski rozwija się również turystycznie, wspierane przez trasy rowerowe, co przyciąga miłośników aktywności fizycznej i natury. Na wyjątkowość miejscowości wpływa także folklor, z występowaniem grup etnograficznych posługujących się gwarą cieszyńską oraz działalność stowarzyszenia "Lutnia". Do osobistości związanych z Zamarskami należą prof. Jan Kisza i ks. bp Rudolf Pastucha, co podkreśla rolę wsi w życiu kulturalnym regionu.