Zamek Królewski w Poznaniu

Zamek Królewski w Poznaniu, wzniesiony prawdopodobnie w XIII wieku przez Przemysła II, przechodził liczne rozbudowy i rekonstrukcje, stając się świadkiem wielu istotnych wydarzeń historycznych. Pierwotna budowla z cegły mogła być zrealizowana na wzgórzu zamkowym, z palisadą otaczającą wieżę. Zamek zyskał na znaczeniu w 1295 roku, kiedy to Przemysł II został koronowany na króla Polski. Po jego tragicznym morderstwie w 1296 roku budowa pozostała niedokończona. Zamek kontynuowali władcy z rodu Piastów, a jego rozbudowa zakończona została przez Kazimierza III Wielkiego. Na przestrzeni wieków zamek przeszedł wiele zmian, w tym gotyckie oraz renesansowe przebudowy, stając się siedzibą starostów generalnych Wielkopolski. W XVI wieku pożar znacząco zniszczył zamek, który ponownie ucierpiał podczas potopu szwedzkiego i wojny północnej. Ostateczne zniszczenia miały miejsce w lutym 1945 roku, w trakcie walk o poznańską cytadelę. Po II wojnie światowej zamek był stopniowo odbudowywany, a w latach 1959-1964 odtworzono część zamku, która dziś mieści Muzeum Sztuk Użytkowych. W latach 2010-2013 zrealizowano nową rekonstrukcję południowej części zamku w stylu renesansowym, co wzbudziło kontrowersje i zarzuty o ahistoryczność. W związku z tym zamek zyskał nieformalną nazwę Zamek Gargamela. Związuje się z nim również bogaty kalendarium wydarzeń, od narodzin Przemysła II po hołd lenny złożony przez wielkiego mistrza krzyżackiego. W zamku krąży także wiele legend, w tym o białej damie Ludgardzie, żonie Przemysła II, oraz o diabelskich siłach związanych z powstaniem Góry Przemysła. Architektonicznie zamek łączy w sobie różne style, a pozostawione fundamenty dzisiejsze świadczą o bogatej przeszłości tego miejsca, które od wieków jest nieodłącznym elementem dziedzictwa kulturowego Poznania.