Zamek w Grodźcu, bez wątpienia jeden z ważniejszych zabytków Śląska, ma bogatą historię sięgającą co najmniej XIII wieku, z murowaną strukturą datowaną na XV wiek. Został zbudowany jako ufortyfikowana twierdza na trasie handlowej między Małopolską a Morawami, gdzie transportowano sól, wino i tkaniny. W XVI wieku zamek został przebudowany na renesansowy dwór obronny przez Macieja Grodzieckiego. W XIX wieku dodano elementy neogotyckie, w tym klatkę schodową i kaplicę na I piętrze, co nadało mu romantyczny charakter. Zamek otacza angielski park z bogatym starodrzewem, wzbogacającym jego malowniczość. W ciągu wieków zamek był w rękach wielu znaczących rodów, w tym Grodzieckich herbu Radwan, Marklowskich i Sobków, a także Żydów z Białej. Właściciele często wspierali rozwój lokalnej społeczności, zakładając szkoły czy miejsca kultu, co wpisywało ich w kontekst kulturalny regionu. Słynie z dramatycznych historii, takich jak morderstwo Joachima Marklowskiego w 1663 roku. W XX wieku zamek przeszedł na własność Ernesta Habichta, który znacząco poprawił jego funkcjonowanie, wprowadzając nowoczesne metody zarządzania majątkiem. W trakcie II wojny światowej zamek został skonfiskowany przez Niemców, a wiele cennych przedmiotów zrabowano. Po wojnie miał różne przeznaczenia, w tym funkcję instytucji naukowych. Od 2004 roku zamek jest w rękach Michała Bożka, który prowadzi prace renowacyjne, mające na celu przywrócenie jego dawnej świetności. Zamek w Grodźcu nie tylko pociąga turystów malowniczymi widokami, ale również stanowi świadectwo bogatej historii, kulturalnego dziedzictwa i tradycji regionu, a także pełni funkcję lokalnych wydarzeń kulturalnych, z planami na przyszłość, aby stać się miejscem dla społeczności oraz turystów.