Zamek w Kowalewie Pomorskim, zlokalizowany w powiecie golubsko-dobrzyńskim w województwie kujawsko-pomorskim, jest obecnie w stanie ruiny, jednak jego historia sięga XIII wieku. Po raz pierwszy wzmiankowany w 1222 roku, zamek powstał jako drewniana warownia, która była chroniona przez zakon krzyżacki od 1231 roku. Zamek, zbudowany prawdopodobnie w latach 1300-1330, miał strategiczne położenie pomiędzy dwoma jeziorami i był siedzibą komturii kowalewskiej. Na przestrzeni wieków zamek był świadkiem wielu ważnych wydarzeń, w tym oblężenia przez Władysława Łokietka w 1330 roku i bitwy pod Grunwaldem w 1410 roku, w której poległ komtur kowalewski. W 1454 roku zamek został zdobyty przez Związek Pruski, ale w kolejnych latach był wielokrotnie atakowany i niszczony, m.in. podczas wojny ze Szwecją w latach 1655-1660. Ostatecznie zamek został rozebrany przez pruskie władze około 1830 roku. Archeologiczne badania przeprowadzone w latach 2013-2016 ujawniły, że kompleks obronny miał formę kwadratu o boku 45 metrów oraz trzy przedzamcza otoczone fosą. Dodatkowe mury stworzyły obszar parchamu, a zachowane fragmenty murów stanowią świadectwo dawnej świetności warowni. Zamek, mimo że nie zachowały się źródła ikonograficzne, może dostarczyć cennych informacji na temat średniowiecznej architektury obronnej w regionie.