Zamek w Rudzie Śląskiej, znany jako Zamek Rudzki, to średniowieczna budowla wzniesiona prawdopodobnie pod koniec XIV wieku przez ród Rudzkich. Historia zamku jest bogata, z pierwszymi wzmiankami o jego właścicielach sięgającymi 1401 roku. W 1497 roku zamek był również wspomniany w dokumentach. W 1543 roku obiekt przeszedł w ręce Jana Gierałtowskiego, znanego z posiadania zamku w Chudowie. Niestety, w wyniku wojny trzydziestoletniej w XVII wieku zamek doznał poważnych zniszczeń, a dokumenty z 1665 roku wskazują, że budowla była już w stanie ruin. W kolejnych latach rozpoczęto odbudowę, przekształcając zamek w niewielki pałac z działającą kaplicą do 1754 roku. W XIX wieku pałac został przebudowany w stylu neogotyckim, co spowodowało zachowanie się tej zabytkowej architektury do czasów II wojny światowej. Po wojnie zamek został spalony przez żołnierzy Armii Czerwonej, a następnie popadł w całkowitą ruinę. Obszar był przez wiele lat porośnięty roślinnością, a zachowane fragmenty murów mają grubość do 3 metrów, co podkreśla średniowieczne pochodzenie obiektu. Przez długi czas nie przeprowadzano badań archeologicznych, co utrudniło dokładne ustalenie wyglądu zamku. W grudniu 2009 roku zamek oraz pobliski dom Karola Goduli przeszły w ręce Fundacji Zamek Chudów, która planuje renowację i udostępnienie miejsca do zwiedzania. Fundacja chce również zorganizować cykliczne wydarzenia, zaczynając od prac archeologicznych w celu poznania historii i struktury zamku. Wokół budowli krążą legendy, w tym ta dotycząca związku z zakonem Templariuszy, co dodatkowo przyciąga uwagę mieszkańców i turystów.