Zespół Pałacowo-Parkowy w Przeworsku, wzniesiony przez rodzinę Lubomirskich, to zabytkowy kompleks składający się z pałacu, oranżerii i innych budynków, otoczony parkiem w stylu angielskim. Historia zespołu sięga 1621 roku, kiedy Przeworsk stał się prywatnym miastem rodu Lubomirskich, a jego rozkwit przypisuje się księżnej Izabeli Lubomirskiej. Budowa pałacu, zapoczątkowana w późnym okresie renesansu, miała miejsce w latach 1800-1807 z inicjatywy księcia Henryka Lubomirskiego. Architektura pałacu łączy cechy klasycystyczne z charakterystycznymi elementami, takimi jak ryzality i kolumnowe tarasy. Wnętrza są bogato zdobione, a szczególnie wyróżnia się połączenie dwóch klatek schodowych. Zbiory artystyczne pałacu, w tym cenne dzieła sztuki, uległy zniszczeniu podczas II wojny światowej, a część została przeniesiona do Muzeum Lubomirskich we Lwowie. Po wojnie pałac pełnił różne funkcje, a w latach 70. XX wieku został przekształcony w muzeum. Park, obejmujący 12 hektarów, z licznymi starymi drzewami oraz egzotycznymi okazami, sprzyjał spacerom i rekreacji. W zespole znajdują się także inne budynki, jak stajnie cugowe, powozownia i dom ogrodnika, z których część pełni funkcje wystawowe, m.in. prezentując historię pożarnictwa. Ciekawostką jest tablica upamiętniająca Tysiąclecie Państwa Polskiego, odsłonięta w 1966 roku, która niestety uległa zniszczeniu. Pałac i jego otoczenie to nie tylko przykład architektury i przyrody, ale także świadectwo bogatej historii regionu oraz losów rodziny Lubomirskich.