Zespół pomnikowy polskich artylerzystów w Toruniu

Zespół pomnikowy polskich artylerzystów w Toruniu jest ważnym monumentem upamiętniającym historię toruńskiej artylerii, składającym się z pomnika na granitowych blokach, płyty z napisem „Wieczna cześć i chwała polskim artylerzystom” oraz znicza. W 1937 roku zainicjowano budowę pomnika, ale plany te nie doszły do skutku. Nowa inicjatywa rozpoczęła się w 1946 roku z propozycją komendanta Centrum Wyszkolenia Artylerii gen. Artura Huleja, co zaowocowało położeniem kamienia węgielnego w 1946 roku w Święto Artylerii. Uroczystość ta zgromadziła wielu ważnych przedstawicieli władz wojskowych i cywilnych. Projekt pomnika, który miał przedstawiać postacie artylerzystów, został powierzony studentowi, jednak z powodu problemów finansowych pomysł wstrzymano. W 1977 roku grupa inicjatywna w porozumieniu z wojskiem i przedstawicielami lokalnych władz rozpoczęła nową koncepcję budowy pomnika. Ostateczny projekt, stworzony przez Franciszka Duszeńko, symbolizuje historyczny rozwój polskiej artylerii, przedstawiając m.in. płaskorzeźby celebrujące czasy II wojny światowej. Pomnik został sfinansowany dzięki składkom społecznym, wojskowym i instytucjonalnym. Odsłonięcie pomnika miało miejsce 12 października 1980 roku, w obecności licznych delegacji wojskowych i cywilnych, co podkreśliło jego znaczenie kulturowe i historyczne. W 1993 roku dodano tablicę upamiętniającą 70-lecie Oficerskiej Szkoły Artylerii w Toruniu. W 2014 roku podjęto decyzję o przeniesieniu pomnika na pl. Towarzystwa Miłośników Torunia z powodu budowy nowego budynku sądu na pierwotnym miejscu. Monument przeniesiono w 2015 roku, co pokazuje ciągłość pamięci o polskiej artylerii i jej znaczeniu w historii Torunia.