Pałac w Rybnej

Pałac w Rybnej, zlokalizowany w Tarnowskich Górach, jest zabytkowym obiektem wybudowanym na miejscu drewnianego dworku pierwszych właścicieli, Blachów. Jego kamienna, otynkowana struktura, piętrowa, o prostokątnym rzucie i mansardowym dachu, łączy styl późnobarokowy z klasycyzmem, co widać w elewacji frontowej z trójkątnym naczółkiem oraz bogato zdobionymi oknami. Wnętrze pałacu charakteryzuje się przestronną sieni, klatką schodową i pokojami z fasetowymi sufitami. Otaczający go park, o powierzchni 2,1 ha, nosi cechy angielskiego stylu krajobrazowego z elementami klasycystycznymi, w tym zachowanym szpalrem dębów szypułkowych będących pomnikami przyrody. Historia pałacu sięga XVIII wieku, kiedy to, po nabyciu przez rodzinę Warkoczów, został rozbudowany do obecnego kształtu w stylu późnego baroku. Posiadłość zmieniała właścicieli na przestrzeni lat, a po I wojnie światowej przeszła na własność Państwowego Funduszu Ziemi, który przekazał ją Spółce Osadniczej „Ślązak”. W latach 30. XX wieku pałac został przekształcony w szkołę strzelecką. Po II wojnie światowej pełnił różne funkcje, w tym mieszkania dla repatriantów i działalność kulturalną. W latach 70. XX wieku przeprowadzono gruntowną renowację, a w 1982 roku powstał Dom Pracy Twórczej. Obecnie „Pałac w Rybnej” jest samorządową instytucją kultury Gminy Tarnowskie Góry, oferującą działalność gastronomiczno-hotelarską oraz różnorodne wydarzenia kulturalne, takie jak koncerty muzyki poważnej. Ciekawostką jest, że w parku zachowały się pozostałości dawnej fontanny oraz być może staw, co świadczy o jego dawnych walorach krajobrazowych.