Ligota

Ligota, część Katowic, po raz pierwszy wzmiankowana w 1360 roku, dynamicznie rozwijała się od końca XVII wieku, szczególnie po wybudowaniu linii kolejowej w 1852 roku. Przemiany urbanistyczne i industrializacja doprowadziły do intensywnego rozwoju, przekształcając Ligotę z wsi rolniczej w ośrodek przemysłowy i uzdrowiskowy. Ulica Franciszkańska stała się jednym z ważniejszych punktów z pensjonatami i restauracjami, a Ligota uzyskała status dzielnicy Katowic w 1924 roku. Architektura Ligoty obejmuje zarówno starsze budynki, jak i socrealistyczne blokowiska z czasów PRL-u, w tym osiedla wielorodzinne z lat 50. i 60. XX wieku oraz nowoczesne inwestycje, takie jak Galeria Libero. W kontekście kulturalnym, Ligota ma bogate tradycje, w tym działalność Domu Kultury, gdzie powstały znane grupy teatralne, jak Kabaret Mumio, oraz organizacja Święta Kwitnących Głogów. W Ligocie działa intensywnie życie religijne, głównie w ramach kościoła katolickiego oraz wspólnoty buddyjskiej i ewangelickiej. Ciekawostką jest strategiczne położenie Ligoty w obrębie rzeki Kłodnicy oraz bliskość do Lasków Panewnickich, co podnosi walory rekreacyjne tej dzielnicy. Ligota jest dowodem na to, jak mała osada może przekształcić się w integralną część dużego miasta, integrując historię, kulturę i nowoczesność.