Park Krajobrazowy Beskidu Śląskiego

Park Krajobrazowy Beskidu Śląskiego, położony w województwie śląskim, zajmuje obszar 38 620 ha, z otuliną o powierzchni 22 285 ha. Obejmuje górskie pasma Beskidu Śląskiego, w tym Czantorię i Baranią Górę, gdzie znajdują się źródła Białej i Czarnej Wisełki, dające początek Wiśle. Park chroni szereg rezerwatów przyrody, takich jak Barania Góra, Czantoria oraz Jaworzyna, które skupiają unikalne zbiorowiska roślinne typowe dla tego regionu. Geologiczne podłoże parku jest zróżnicowane, składające się głównie z łupków i wapieni oraz piaskowców godulskich i zlepieńców istebniańskich. Na terenie parku występują liczne jaskinie, m.in. Jaskinia Wiślańska - najdłuższa niekrasowa jaskinia w Polsce, a także ostańce skalne, takie jak Malinowska Skała. Flora parku uległa przekształceniom przez eksploatację, co doprowadziło do zaniku grądów i zwiększenia areału borów jodłowo-świerkowych. W dolinach potoków występują łęgi jesionowe oraz dolnoreglowe bory świerkowe. W zakresie fauny, park jest siedliskiem rzadkich gatunków, takich jak wilk szary, ryś eurazjatycki, głuszec czy podkowiec mały, a także zagrożonych ryb i bezkręgowców. Park jest ważnym obszarem ochrony przyrody i badań ekologicznych, a dzięki różnorodności krajobrazowej, flory i fauny stanowi atrakcyjne miejsce dla turystów oraz miłośników przyrody.