Zamek w Świerklańcu

Zamek w Świerklańcu, znany również jako Schloss Neudeck, to zabytek architektury znajdujący się w miejscowości Świerklaniec w powiecie tarnogórskim, obecnie w stanie ruiny. Przypuszczalnie zbudowany w XIV wieku przez Piastów, został wzniesiony na wyspie otoczonej wodą, charakteryzując się owalnym planem i wewnętrznym dziedzińcem. Zamek przeszedł przebudowy w stylu barokowym w XVII wieku oraz neogotyckim w XIX wieku, kiedy dodano rezydencjonalne skrzydła i dekoracyjne wieże. Historia zamku jest niezwykle bogata; w średniowieczu stanowił on siedzibę Piastów bytomskich, a później przeszedł w ręce Piastów oleśnickich. W 1477 roku zamek trafił w zastaw do szlachcica Jana starszego z Žerotína, a następnie do księcia opolskiego Jana II Dobrego. W XVI wieku oddano go margrabiom Hohenzollernom, a potem przeszedł w ręce rodziny Henckel von Donnersmarck, która przebudowała go w stylu barokowym. Po II wojnie światowej zamek został znacznie uszkodzony, a w 1962 roku zniszczono jego ruiny decyzją władz lokalnych. Zamek, choć w ruinie, stanowi ważny obiekt dla badaczy i miłośników historii, pomimo że wiele cennych elementów architektonicznych nie zachowało się. Warto wspomnieć, że w latach 50. i 60. XX wieku prowadzono tu wykopaliska archeologiczne, co potwierdza jego znaczenie. Zamek znalazł się w rejestrze zabytków w 1957 roku, a jego zniszczenie wywołało oburzenie wśród lokalnej społeczności. Obiekt ten jest także interesującym przykładem inwestycji architektonicznych i wpływów różnych stylów w różnych epokach, co odzwierciedla zmieniające się gusta i potrzeby mieszkańców regionu. Wiele dokumentów oraz badań dotyczących zamku i jego historii zostało opublikowanych, a sam zamek jest często poruszany w kontekście kulturalnej spuścizny Śląska.