Radiostacja gliwicka

Radiostacja Gliwicka, zbudowana w latach 1934-1936, jest jednym z najważniejszych obiektów technicznych w Polsce i najwyższą drewnianą wieżą nadawczą na świecie. Jej wysokość to 111,1 m, osiągnięta dzięki zastosowaniu drewna modrzewiowego, łączonego 16 tysiącami mosiężnych śrub, co czyni ją unikatową konstrukcją bez stalowych gwoździ. Wieża posiada cztery podesty na różnych wysokościach, a jej paraboliczny kształt oraz fundamenty z betonu podkreślają zaawansowane podejście do konstrukcji z lat 30. XX wieku. Radiostacja była punktem strategicznym w kontekście propagandy, szczególnie przed II wojną światową, kiedy to z jej pomocą emitowano audycje promujące niemiecką władzę. Ciekawostką jest, że 31 sierpnia 1939 roku miała miejsce prowokacja gliwicka, która posłużyła jako pretekst do ataku Niemiec na Polskę, a sam obiekt przekazano Polakom 25 maja 1945 roku. W 1950 roku stacja zaczęła zagłuszać transmisje Radia Wolna Europa. Po wojnie radiostacja przeszła różne etapy użytkowania, od nadawania lokalnych programów po produkcję nadajników dla regionalnych stacji. W 2005 roku obiekt został przejęty przez Muzeum w Gliwicach i obecnie służy celom edukacyjnym, zachowując bogate dziedzictwo techniczne sprzed 1935 roku. Park wokół wieży, z darmowym dostępem i nowoczesnym systemem oświetlenia, jest miejscem licznych wydarzeń kulturalnych, a wieża nadal pełni funkcję technologiczną, obsługując anteny różnych służb. Radiostacja Gliwicka łączy w sobie wartości architektoniczne, historyczne oraz społeczne, będąc świadkiem kluczowych wydarzeń w historii Polski oraz istotnym punktem w krajobrazie kulturowym regionu.